|
| |
| |
| |
Sylviaes Jalousy.
Philander seght my eens het ghene waerom ghy
In't kriecken vanden dagh dus vluchten ginckt van my?
| |
Stemme: L'Orange.
ICk vluchten schoon Goddin
Ick vluchten van mijn Sylvia,
Wiens spoor ick stadigh volge na,
Noyt docht ick // noch socht ick
Hoe sou dan // ick vrouw van
V vluchten konnen Sylvia soo ras.
| |
| |
Waerom Philander dan in't kriecken soo gevloghen
Van my die u bemint? Ick vrees ick ben bedroghen.
| |
Stemme: Tsa, tsa mijn Herders riet.
Dat sweer ick by mijn eer,
Ick sal 't u doen verstaen
Nu dan Philander melt, seght my den rechten grondt,
Van't geen daer ick u om soo schichtigh loopent vondt.
| |
| |
| |
Stemme: Mijn hartje brant van soete min.
Soo dra als Cloris haer liet sien,
Begaf ick mijn tot jaghen:
Dies Sylvia saeght ghy my vlien,
Soo laeght ghy onder d'haghen.
Iae Sylvia die sat verborghen onder 't groen,
Wat joeght Philander ghy, kond ghy geen Haes opdoen?
| |
Stemme: Verheft u diep ghesucht.
'k Joegh nae een Jeughdigh Hert,
't Gheen mijn ontrocken wert:
'k Joegh na een hertje dat mijn hert gevangen had,
Maer laes ick vont haer niet hoe seer ick Cypres bad.
Philander dit's te diep, 'k verstae niet wat ghy seght,
U reden sijn te hoogh, ick bid my onderrecht.
| |
| |
| |
Stemme: Naedien de Goddelijckheydt.
't Hertje zijt ghy Me-vrouw,
Dat ick na jaegh met rouw,
Het ander Hert is 't myne:
Soo 't een het aer verlaet
Leef ick staegh in pijne,
Hoe kan u hert by 't mijn, of 't mijn by 't uwe wesen?
't Is losse Minnaers praet, uyt geyle min gheresen.
| |
Stemme: Verweende Corinne.
Noyt geyle minne // mijn waerde vrouw,
Socht u Philander t'onderstaen:
Maer schoon Goddinne // getrouwe trouw
En ware Liefde te nemen aen,
Dies mint Philander // die noyt geen ander // als Sylvia
Sal minne // Goddinne geeft 't woortje Ja.
| |
| |
Soo my Philander mint, en draeght ghetrouwe trouw
Leef ick vereent met hem, als echte Man en vrouw.
| |
Stemme: Schoonste Lerinde.
Juyght Herder om de trouwe Minne
Die ghy gheniet van Sylvia,
Schatert met my ghy Bosch-Goddinne,
Komt Echo, boorst mijn lusjes nae,
Maeckt 't wout verheucht, op dat de pluym'ge Dieren
Moghen tierelieren, schrillen uyt de vreught
Die heden my schijnt om het hooft te swieren,
Wilt te samen vyeren, d'hooghste dagh mijns jeucht:
Dagh die my sal vergaren doen met een
Die in Philanders hertje staet alleen.
Liefde verblijdt.
|
|
Auteursrechtvrij