Amsterdams minne-beekje. Deel 3

[p. 100]

Phyllis Klacht

Stemme: O Karsnacht schoonder dan, &c.

MYn Schaepjens (die u hongher blusten
Met weeldrigh Thijm) boet nu uw lusten
Met roose-blaetjes van mijn krans,
Die al haer geur ten offer brachten,
Mijn breyn, dat hert en Ziel verkrachte,
Wanneer ick uytstack aen den dans.

2 't Is beter dat de Bloempjes voeden

Mijn Lamm'ren, die ick stervend' hoede,
Als datse van haer eer berooft
Door suchten (die mijn leven quellen
En heete traentjens trouw versellen)
Onschuldigh dorren op mijn hooft.

3 Erkauwtse menighmael met smaeckjens

Onnoosel Vee, maer als u kaeckjens
Vermoeyt zijn, en de slaep u groet,
Dan peynst eens om mijn doode leven,

[p. 101]

 

Wat oorsaeck dat mijn sinnen dreven,

 

Tot schennis van mijn Roosen-hoet.

 

 

 

4 Ghy waerter by, doe mijn Philander

 

Sijn trouw toe-swoer die nu een ander

 

Met geyle tochten besich houdt:

 

Ghy waerter by, doe mijn sijn eeden

 

In't heyligh werck met hem deen treden,

 

Dat in den Hemel was ghebout.

 

 

 

5 Niet dat ick segh, al-siende Goden,

 

Dat uwe wil mijn Herder noode

 

Tot werckingh van soo valschen daedt,

 

Maer 'k sie op mijn volmaeckte minne,

 

Wiens weergae by u is te vinnen,

 

Die loonen 't goet, en straffen 't quaedt.

 

 

 

6 Doch 'k wensch geen straf, maer bid voor sonde,

 

'k Eysch Balsem voor een vuyle wonde,

 

'k Eysch Balsem die den Hemel voed:

 

Maer is uw' wil tot straf gheneghen,

 

Soo straft 't bedroch, en wel te deghen

 

Met wroegingh van sijn snood ghemoedt.

[p. 102]

 

7 Dan sal ghewis mijn leet hem deeren,

 

Mijn Liefde tot zijn Liefde keeren,

 

Sijn Liefde wederom tot mijn:

 

Als ghy ons dan hebt t'saem ghebonden,

 

Noyt isser trouwer paer ghevonden,

 

Als Phyllis, en Phylander zijn.

M. T.