Amsterdams minne-beekje. Deel 3
(1638)–Anoniem Amsterdams minne-beekje–
Auteursrechtvrij
[pagina 93]
| |
Stemme: Stil, stil een reys, &c.
SWier van gheswier // rijst op het wit papier,
En haelter mijn Engheltje binnen,
Schrijft ende wrijft, dat 't gantsche aertrijck drijft
In't bekoor van de zieltjes sinnen:
Want daer is op // door 's Hemels klop
Soo een volkomen leven,
Dat gheen by, oft over zijn
Sterren, Maen, en Sonneschijn
Oyt hooghers kosten gheven.
2 Ghevlochte hayr // heel krulligh in malkaer,
En ooghjes soo vyerigh als koolen,
Waer 't voorhooft sit // soo hoogh, soo ront, soo wit,
En de winckbrautjes onder doolen,
By soo een stee // het neusje mee
Wel soet en fraey besneden
Daer twee gaetjes eel en net
Tot verluchtingh zijn gheset
Om de reuck der lieflijckheden.
| |
[pagina 94]
| |
3 Heft ghy eens aen // wat kaecxkens datter staen
In het Marmor bloosende leven,
De roode Roos // werdt dof en verweloos,
Op het wit Albaster ghewreven:
Gheeft sy een lach // o Hemel-dagh,
Ghy siet twee diepe dalen,
Kroone kansjes van gheluck,
Schoonheydts wonder overstuck
Om alles te behalen.
4 Neemt 't Kin-gewin // met het kloofje daer in,
En soo sult ghy dat hoofje vinden,
Soo even groot // ghelijck een ronde kloot,
Om 't beroem op de roem te binden:
Gheeft weer den hals // recht soo veel brals,
Als 't Swaentje met sijn veeren,
En de Borstjes noyt ghesien
Die de Speentjes eer aenbien,
Daer de Adertjes regeeren.
5 Keert tot haer Lijff // niet te los, niet te stijff,
Maer soo by d'effene zeden,
| |
[pagina 95]
| |
Daer d'armkens staen // met haer handekens aen,
Om d'aerdighe soetheydt te kleeden:
Gaet dan eens voort // 't is soo als 't behoort,
Och Godt wat macher schuylen?
In het decksel van 't ghewaet,
Midts het uyterlijck soo staet
Dat men niet daer voor souw ruylen.
6 Ick sul om leegh // de kuytjes zijn te deegh,
En de voetjes die gheestigh dribb len,
't Is al tot loff // jae sangh en reden-stoff,
En wie sal de gaefjes verkibb'len?
Gheen dit, of dat // noch hooghe schat
By mensch of menschen kind'ren
Moghen 't minste tot haer leet,
't Gheen ick uyt haer schoonheydt meet
In gheenen deelen hind'ren.
Je Brulle en Dieu. |
|