Amsterdams minne-beekje. Deel 3

Harders tranen, Over de doodt van sijn Harderin.

Stemme: O Godt! O Goddelijcke.

KAn 't sijn, o Goon, dat uwe kracht
En God'lijckheyden // Ons hier bereyden
Droefheyd, wiens al te suere macht,

[p. 34]

 

En bitterheden // ver over-treden,

 

In diepheydt, uwe vreught:

 

Och weest ghenadigh,

 

Verhoedt de straf, en maeckt verheught

 

Die, door besneeude deught,

 

V vyeren stadigh.

 

2 Is t om dat ick 't onsuyver bloedt

 

Van eerstelinghen // deed' over-springhen

 

't Altaer, dat Heyligh was? 't ghemoedt

 

Heeft zich ghequeten // en niet vergheten,

 

D'onnooz'le vleck ghewast

 

Met suyv're straelen

 

Van Lam'ren bloedt, door u ghetast,

 

't Gheen u, o Goden past,

 

Eer ick gingh faelen.

 

3 Maer 't schijnt, dat, naer u streng gebodt

 

Ons offerhande // en willigh branden

 

V walght, terwijl, o seltsaem lot:

 

Om onghelucken // Ghy komt ontrucken

 

Mijn lieve Herderin

 

Door 't droevigh sterven,

[p. 35]

 

Wiens snackjens met verkeerde sin

 

V dienen, en mijn min

 

Gansch'lijck onterven.

 

4 Of was mijn Harderin te schoon,

 

Om met haer leden // 't aerdtrijck te treden?

 

Dat ghy uyt jalousy most doon

 

Het tweede leven // my eerst gegeven.

 

Of wilt ghy dat haer Siel,

 

Haer wijse sinnen

 

Beheerschen (die ick graegh behiel,

 

Doch u te wel gheviel)

 

Al u Goddinnen?

 

5 Indien u Godtheyt daer nae tracht,

 

Weest niet verbolghen // ey laet ik volghen,

 

'k Sal van mijn Schaepjes ruyge vacht

 

Ghewilligh scheyden // om met ons beyden,

 

Voor 't werelts, uwe throon

 

Met danck t aenklyven,

 

Op dat mijn sieltjen, (groote Goon)

 

Mijn Enghel over schoon

 

Ten dienst mach blyven.

FINIS.