Amsterdamsche Vreughde-stroom (Tweede deel)

[p. 141]

[Aerdige Trijntje, geestigh dier.]

Stemme: Windeken daer het bosch, &c.

AErdige Trijntje, geestigh dier,
Stoockster van het minne-vyer,

Die mijn sinnen dreef tot minnen,

Minnen dat mijn ingewant
Levendigh en verdroncken brand.

Waerom verdroncken soete Meyt?

Om dat ick u schoonigheyt

Niet kan derven// Moet ick sterven.

Sterven in een tranen-vloed,
Soo ghy my met geen troost ontmoet.

Troostertje troost my troostelijck staeg

Want mijn zieltje is soo graegh,

Om de smaeckjens// Van u kaeckjens

Te genieten dien ik vond
Als ick u kuste voor uw’ mond.

Kussend’ zeeg mijn ingewand,

[p. 142]

 

Uyt mijn lichaem, in mijn hand,

 

Dat ick druckte// Als ghy buckte

 

Achterwaard, op ’t u soo stijf,

 

Tot dat het weer kromp in mijn lijf.

 

Daer voor ick Trijntje danckbaerheyt

 

Steets te loonen ben bereyt.

 

Die my ’t leven// heeft gegeven,

 

Toen sy in haer schootjen vingh

 

’t Ingewand, dat een vierdeel, hingh.

 

I. S.