De Amsterdamsche kermis-vreugd

Zingende, by die gelegenheid, de aldernieuwste Liederen

Een Nieuw Lied. Van een Boerin die haar Beklaagd.

Stem: Sinjeur de Schelde.

1.

Hoe kan, hoe kan het weesen,
Dat zo een jonge meid,
O liefde nooit volpreesen,
Schoon gy myn hert doorsnyd,
Niemand die myn komt vragen,
Of spreeken van de min.

[p. 84]

 

Myn dragt mag hem mishagen,

 

Dat ik ben een boerin.

 

2.

 

Ik zien, ik zien een ander,

 

Ionkmans en dogters al,

 

Wandelen met malkander,

 

En ik moet in de stal,

 

Melken geyt en koeye,

 

Dat voor een klein gewin,

 

De Ionkmans myn verfoeyen,

 

Om dat ik ben een Boerin.

 

3.

 

In plaets, in plaets van minnen,

 

Of met myn lief te gaen,

 

Zo haest dat gaet beginnen,

 

Het krayen van de haen,

 

Moet ik met myne schapen,

 

Trekken ter velden in,

 

Daer is geen vreugd te rapen,

 

Voor myn eilaes Boerin.

 

4.

 

Men ziet, men ziet dog zwier,

 

Veel dogters in de stee,

 

Die nemen haer plasier,

 

Op Balle en assamble,

 

En ik gebeele dage,

 

Vroeten als een slavin,

 

Ik mag myn leet wel klagen,

 

Ag was ik geen boerin.

 

5.

 

De nieuw, de nieuw methode,

 

Waer naer een Ion[k]man ziet,

 

Schoentje na de mode,

 

E[n] ik tot myn verdriet,

 

Kousen en klompen stinken,

 

[K]om ik ten koey stal in,

[p. 85]

 

De min moet my ontsinken,

 

Dat ik ben een boerin.

 

6.

 

Wat moet, wat moet ik lyden,

 

In mynen maegden staet,

 

Komt my de min bestryden,

 

Eilaes geen troost of baet,

 

Of dat ik zugt of weene,

 

Ionkmans bevat den zin,

 

Ik ben van vlees en beenen,

 

Schoon dat ik ben boerin.

 

7.

 

Geen troost, geen troost te winnen,

 

In alle myn verdriet,

 

Niemand die myn komt minnen,

 

Myn klagt is al om niet,

 

Moet my de Ionkheid haeten,

 

Daer ik heb trouwens zin,

 

Ik wil den boer verlaten,

 

En Kleetsel van Boerin.

 

8.

 

Adieu, adieu dan knapen,

 

Knegten en meisjes al,

 

Adieu dan koes en schapen,

 

Ik moet u adverteeren,

 

Myn baes en myn ba[e]sin,

 

Ik gaen in de stad logeeren,

 

Dan ben ik geen Boerin.

 

9.

 

In kort, in korte dagen,

 

Als ik na Brussel my keer,

 

Zat ik de mode dragen,

 

Maer geen kapotje meer,

 

En mynen kop coeffeeren,

 

Dat is de jongmans zin,

[p. 86]

 

Men zal my carasseeren,

 

Als ik een juffrouw bin.

 

10.

 

Ik hoop, ik hoop te wachten,

 

Met eenen goeden moed,

 

De Ionkman van gedagten,

 

Of die heeft geld en goed,

 

Komt hy zyn trouw my geeven,

 

Dan ik zyn gratie win,

 

Dan ben ik al myn leven,

 

Juffrouw maar geen boerin.