De Amsterdamsche kermis-vreugd

Zingende, by die gelegenheid, de aldernieuwste Liederen

Een Nieuw Lied.

Op een Aardige Wys.

1.

Zullen dan myn levensdagen,
Aan het noodlot verbonden zyn?
Zal ik zugten en het klagen,
Wesen steeds het lot van myn,
En myn overal versellen,
En vervolgen tot myn asch,
Om myn helaes te vertellen,
Hoe ongelukkig dat ik was.

[p. 42]

 

2.

 

Nagt of dag kan ik niet duren,

 

Als ik de wereld overdenk,

 

Ik moet de levensloop betreuren,

 

Dat het in myn hersens krenk,

 

Men ziet het dog hier dat de bosen,

 

Alles na haer lusten doen,

 

Het spreekwoort zegt de Godlosen,

 

Groeijen de rosen op haer schoen.

 

3.

 

Wat mag dog de oorsaek wesen,

 

Dat myn alles tegen gaet,

 

Nooit geen blydschap zonder vreesen,

 

Geniet ik in myn levensdraet,

 

Daer een ander kan rosen plukken,

 

Kryg ik doorne in myn voet,

 

Wat ik doe niets wil myn lukken,

 

't Is al ramp in tegenspoet.

 

4.

 

'k Wil liever hier in armoed leven,

 

Als in de weelde voort te gen,

 

Daer komt een tyd dat men zal beven,

 

Als men voor Gods troon zal staen,

 

Het is nog beter hier te lyden,

 

Als namaels de helsche pyn,

 

Ik moet het stellen aen myn zyden,

 

Ag mogt ik in de Hemel zyn.

 

5.

 

Wat baet ons het ydele klagen?

 

Het helpt niet aen onse staet,

 

Een beter lot te zullen dragen,

 

Als ons gelukstar eens opgaet,

 

Zyn wy niet berispens waerdig,

 

Dat men wanhoopt in zyn druk,

 

Geen zyt ons dog eens genadig,

 

Dan keert rampsoed in geluk.

[p. 43]

 

6.

 

Den druk die zal in vreugd verkeeren,

 

Wat haet ons hier de ydelheid,

 

Leeft dog niet naer u begeeren,

 

Het is hier maer een korte tyd,

 

Wat helpt dansen en de springen:

 

En te juigen overal,

 

Liever in de Hemelingen,

 

Daer men halejuja zingen zal.