De Amsterdamsche kermis-vreugd

Zingende, by die gelegenheid, de aldernieuwste Liederen

[p. 17]

Wonderbare Geschiedenis, voorgevallen tot Oostende.

Stem: Van Belgrado.

1. Ach Kristen Menschen wilt aenmerken,

En luistert na dit droevig Lied,

Aenschouwt dog Iesus Wonderwerken,

Dit is te Oostende waar geschied,

Hoe dat een Vrouw twee Schepsels baerde,

In den Echtenstaet,

Ach Menschen wild u dog Bekeeren!

Eer 't is te laet.

2. Het Zoontje droeg een vleese kapsel,

Gelyk als linten was de kleur,

Ach wild u uw hovaerdy dog staken,

De besoeking komt van God den Heer,

Het stuk is droevig om te aenschouwen,

Voor al de [Li]en,

Ontelbare Mannen ende Vrouwen,

Kwamen daer zien

3. 't Meisje had op 't hoofd veel takken,

Geleek droevig na een doorne kroon:

Ach roept aen Iesu dog om genade,

Buigt u voor zyn genade Troon:

God komt ons Land gestaeg kastyen,

't Is ons Zonden schuld,

Met al de pragt en hovaerdije,

Is ons hart vervuld.

4. God schonk haer nog zo lang het leeven,

Zy ontvangen het heilig doopsel zoet,

Voor zo een Exempel mag men beeden,

[p. 18]

 

O Heer ons altemael behoed:

 

Het Zoontje leefde nog drie dagen,

 

Na 's Moeders dood,

 

Het Meisje wierd met haer begraven,

 

't Was droefheid groot.

 

5. Daer al de pragt en hovaerdije,

 

Moest Luciver al na de hel,

 

Ach Menschen wild de zonde mije,

 

Dit staet beschreeven wonder wel:

 

Lasarus is opgevaren,

 

Zit in Abrahams schoot,

 

De Ryke man die is begraven,

 

In de Helsche gloed.

 

6. Ach mogte wy met de verloren Zoone,

 

Eens zoeken naer het ware Licht,

 

Ach mogt het in ons herte wonen,

 

Na de woorden die Iesus ons bericht:

 

Ach wild voor Iesus tog niet schromen,

 

Zyt gy belast,

 

Voor de Zondaers is hy gekomen,

 

Zyn Woord is vast.