Amsteldamsche minne-zuchjens


[CLorinde schoone Herderin]
Steme. En fin Amour est mon Vaincquer. CLorinde schoone Herderin Ey staeckt gy staeckt u vlucht, En hoort u Celadons bedroeft gesucht Kan ick door smeecken noch gebeen, Weerhouden niet u treen,
[pagina 172]
Maer wilt ghy stadich // en ongenadich Vluchten voor my heen. 2 Mijn lijden is u wel bekent: Ach! 't is van heeden niet Dat ick hen' u quam clagen mijn verdriet; Helaes twee Jaren sijn voor by Dat ick dees quelling ly, En dat u oogen // het al gedoogen Dat ick sterf om dy. 3 Soo u mijn leeven lastich is, En dat het u mishaecht Geeft maer een teecken alte wreeden maecht, Schoon dat ick derf het lieve licht Maar meest u schoon gesicht, Ist u behagen // ick salt verdragen, Noyt mijn minne swicht. 4 Jae al geboot ghy my te gaen, In d' afgronts nare poel Te sien al daer der schimmen droef gewoel,
[pagina 173]
Ick sal met bidden om uytstel, Maer stracx op u bevel, Met vlugge treeden // my spoen beneeden, Tot int diepst der Hel. 5 Wel aen verandert dan u sin, En neemt u Herder aen Laet hem doch langer niet soo treurent gaen, Maer toont medoogen schoone Son Aen uwen Celadon, En laet sijn Clachten // dat hert versachten Welck noyt lieven ken. Bleus.