Amsteldamsche minne-zuchjens

op verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt

[PHillis liet haer Bijtertjes weyden]

Stemme: Thirsis aubord de la seyne.

PHillis liet haer Bijtertjes weyden,
En dwalend' naer 't Bossje Treen,
En sy gingh haer soetjens vermeyde / vermeyd evermeyde
Langhs den Amstel heen.

[p. 86]

 

2   Daer de Water Nimphjes vast speelden,

 

Langs den Oever op het Riet,

 

Die sy onderwijle meedeelden // meedeelden // meedeelden,

 

Met een Geestich Liet.

 

3   Thirses seylende tot sijn vermaecke,

 

Inde lieve Morgenstont,

 

Quam ten eynde dees plaets te genake // genake // genake

 

Daer hy Philis vont.

 

4   't Scheen de seylen en touwen sich-voechden,

 

Naer de galm van Philis sangh,

 

En den vlammenden Harder so noegden // so noegden // &c.

 

In sijn groot verlangh.

 

5   Dat hy suijmde sijn Scheepje te Wenden,

 

Van die lieffelijcke Ree,

 

Tot hy schaloos verviel in het ende // het ende // het ende,

 

Dies hy Schip-breuck lee.

 

6   Denck hoe wee dat Phillis te moe-was,

 

Doen sy sach haer vrindt in noot.

 

Die vast riep och kompt hier na toe ras, na toe ras, na &c.

 

Ruck my uyt de doodt.

[p. 87]

 

7   Maer de vlugge water Godinne

 

Brachten Thirsis aen den kant.

 

Daer hem Phillis uyt liefde en minne // en minne // en &c.

 

Varder hielp te Lant.

Veerder.