Amsteldamsche minne-zuchjens

op verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt

[p. 10]

[NOyt en sach ick schoonder Roosen]

Gezangh. Stemme: Rosemondt die lagh gedoken.

NOyt en sach ick schoonder Roosen,
Noyt soo blinckende Robijn,
Alsser op u Kaekjens bloosen,
Alsser op u lipjens zijn,
Noyt genoot ik soeter soet
Als ghy met u lonckjens voedt.

2   Met u lonkjens, met u stralen,

Met u Hemel-helder light,
't Geen ghy in mijn Ziel doet dalen
Uyt de Son van u gesicht,
't Light dat uyt u Ooghjes straelt
Ziel, en Hert ten Hemel haelt.

[p. 11]

 

3   'k Segh ten Hemel van u minne

 

Daer u maghten zijn als Goon,

 

Daer ghy mijn verliefde zinne,

 

Leven doet nae u geboon

 

Lief! versoet mijn lifdens smert

 

In den Hemel van u Hert.

 

4   Modelght u Hertjen my beminnen,

 

Soo zouw 't mijns ten Hemel zijn:

 

Amaranthe, mijn Godinne,

 

Liefdens soetheydt is my pijn

 

Dies ik voor u neder kniel,

 

In u Hemel, plaetst mijn Ziel.

 

5   Daer u lonkjes zijn als Sterren,

 

En u Ooghjes als de Maen,

 

Agh! wiens straeltjens, ghy van verren,

 

Doet tot in mijn Zieltje gaen,

 

't Welk u (in 't verliefd' gemoedt)

 

Liefdens offerhande doet.

J. K.