De Amsterdamsze gaare-keuken

Zamenspraak, tusschen een Jonkman en een jonge Dogter.

Op een aangenaame Vois.

Lestmael ging ik myn wat vermeiden,
's Avonds in de Uilevlugt,
Een jonge Dogter kwam myn tegen,
Ik sprak haer aen met een zoet gezugt;
Ik zeide schoon kind gaet 'er met my,
In een Bosschagie daer zullen wy, Wezen zo bly.

Ik heb 'er de stoutigheid aengenomen
En ben blymoedig met haer gegaen;
Zy zey Ionkman gy hoeft niet te schromen,
Ik slaep 'er alleenig, ik heb 'er geen Man,
Laet ons nemen ons plyzier, Eeten en drinken
En maken goed cier, Van wyn en bier.

Ik zey avoes en ik bragt haer een reisje,
Zy deed myn bescheid en ik gaf haer een zoen;
Ik zeide jonge Dogter mogt ik een reisje:
Zy zeide Ionkman gy meugt het wel doen:

[p. 25]

 

Met zo greep ik haer Kouszeband Hooger en lager daer ik 'er wat vand, Al in myn hand.

 

 

 

Cupidootje die blies 'er allarme,

 

Op zyn trompetje met een zoet geluit:

 

Ik nam dat schoone Kind in myn arme

 

En sprong 'er mee ten bedden uit;

 

Alle de pylen die troffen haer wel, Doen wy lagen in 't 't Minnespel, 't Verging haer wel.

 

 

 

Oorlof Zwierders en Zwierdereszen,

 

Liefhebbers al van de Vryery,

 

Die 'er op zulke walletjes kleszen,

 

Wagt u dog van een liere boely;

 

Want als verschoten is al jou kruit, Dan is 't jou schelm en jou guit, De deur weer uit.