't Amsterdamse rommel-zootje, met verscheyde minne-deuntjes, lief-lockende vrijagie, en treffelijcke harders-sangen, door verscheyde gentile geesten gecomponeert. Met de antwoort op 't Menniste susjen

Quartelaers Liedt.

Op de Stemme: Fortuyn hoe zijdy dus ghestoort.

't T Was een Quratelaertjen vroeg opgestaen,
Van Alleckmaer gebooren:
Al over de Geest quam hy gegaen,
Om Quarteltjens te storen;
Hy spreyde sijnen netje al neder in dat velt,
Van Quarteltjens en hoorden hy ook gaen gewelt,
Nochtans wou hyse stooren
In dat soete Somer kooren.
Met dien quam daer een moy meysken gegaen
Met hare rooder wangen,
O Quartelaertjen sey sy, mijn lieve vrient,
Hebt ghy noch niet gevangen:
Och neen, so seyde hy, wel moy meysje reyn,
Ik hoordere van Quarteljens groot noch kleyn,
Nochtans sal ickse vangen,
En daer na staet mijn verlangen.
Quartelaertjen sey zy mijn lieve buys,
Seght my vry sonder jocken,
Is jou Regementjen al wat kuys
Om Quarteltjens te locken?
Och ja, so seyde hy, wel moye meysken reyn,
Ick hebber noch een Quarteltjen van wit Elpen-beyn,
Wilt' gy niet met my gecken
En ick sal het u ontdecken.
Hy haelden daer sijn Quartel-tuyghjen
In alsoo korte stonden,
Sy speelden het spulletjen soo 't behoort,
Hoort wel na mijn vermonden,

[p. 41]

 

Hy roerde daer ter Steede meest het bequaemste lit,

 

Altijt ging 't Quartelbeentje, quik, quik, en quick me dit:

 

Het spulletjen was begonnen,

 

Maer dat meysjen had gewonnen.

 

Dit Liet is ons van een Quartelaer gedicht,

 

Alle Vogelaers ter Eeren:

 

En buyten Alleckmaer is het gesticht

 

Van een moy meysken ter eeren:

 

't Zijn Visschers, of Vinckers, af Voog'lers hoese zijn,

 

Die fix hun tuygjen houwen, en drincken garen Wijn,

 

Dees mogen haer wel generen

 

Met Princen, Graven en Heeren.