De alder-nieuwste leyssem-liedekens die ghesonghen worden op den kers-nacht ende de navolghende dagen tot ons L. Vrouwe Lichtmisse
(1701)–Anoniem De alder-nieuwste leyssem-liedekens die ghesonghen worden op den kers-nacht ende de navolghende dagen tot ons L. Vrouwe Lichtmisse. Hier naer vol– Auteursrechtvrij
[pagina 4]
| |
Op de Wijse: Och wat maeckt gy getier, den heelen dagh te bier.COmt al te samen naer den stal,
Daer leet den grooten al,
Daer leet den grooten al,
In doecxkens teer ghewonden,
In de kribb' op wat hoy en stroy,
En beweent onse groote sonden,
Sus sus Heer, Sus sus Heer,
Houdt op en krijt niet meer.
Hy daelt uyt sijnen hoogen throon,
En neemt by ons de woon,
En neemt by ons de woon,
In groot ellendigheden:
In een arm' oudt vervallen koy,
Siet hy heeft in sijn teere leden
Sus sus Heer Sus sus Heer,
Houdt op en krijt niet meer.
Maria kust haer lieve Kindt
Dat sy in doecxkens windt,
Dat sy in doecxkens windt,
Vol moederlijcke minne:
d'Enghels singhen int aerdtsche dal,
Die de menschen van goede willen
Sus sus Heer, Sus sus Heer,
Houdt op en krijt niet meer.
Lof moet zijn tot alle tijdt,
Het kindt ghebenedijdt,
Het kindt ghebenedijdt,
Den Coninck nieuw gheboren:
Hy verlost ons van d'helsche pijn,
Sonder hem waren wy verloren,
Sus sus Heer, Sus sus Heer,
Houdt op en krijt niet meer.
|
|