A la Zoutmans victorie, bevogten door de Hollanders op de Engelsche. Voorgevallen op de Doggersbank, in de Noordzee, den 5. Augustus 1781

Zingende de blyde overwinning. als meede de nieuwste liederen die hedendaags gezongen werden, en in geen andere liedeboeken te vinden zyn

Jonge Dogters Treur-Zang, over het verlaaten van haar Minnaar.

Op een Lieffelyke Wys.

Matroosje spreekt.

Ionge Dogters wild niet klagen?
Wy doen een reis na See,
Men zal de kans eens wagen
moog’ gy eens varen mee,
Ik weet het kan niet lukken
myn Engel vol getraen,
Ik zal u nog eens drukken
Eer wy na Boord toe gaen.

[p. 87]

 

Jonge Dogter.

 

Ach liefste minnaer verheeven,

 

Daar is myn regterhand,

 

Een brief met bloed geschreeven

 

myn hert voor u te pand,

 

Ik zal de beloften onthouwen:

 

Sprak zy met droef getraen,

 

Wy zullen zamen trouwen:

 

Of ‘t kan u niet wel gaen.

 

Matroosje.

 

Wy moeten u zoo verlaten

 

myn zoeten Engel teer

 

‘t Syn orders van de Staten,

 

‘t Is voor ons groot hartzeer,

 

De Staete bloot wild weeten

 

Wy zeilen zoo Texel uit.

 

men zal u nooit vergeeten,

 

Schei dog met weenen uit.

 

Jonge Dogter.

 

Ionkman u zoet spreeken,

 

Dringt my in het gemoed,

 

Godt geeft aen u een teeken

 

Als gy het niet en doet;

 

Ie weet dat ik ben Swanger

 

Sprak zy tot haer minnaer,

 

Fop my dan dog niet langer:

 

Ik kom in droef gevaer.

 

Matroosje.

 

Waerom zou ik je foppen?

 

Hebt gy die gedagten dan?

 

Wild maer u ooren stoppen

 

Gy blyft myn schoon Catryn!

 

Gy weet ik heb gezwooren:

[p. 88]

 

Een Eed by zon en maen,

 

Dat ik mag gaen verlooren

 

Eer ik u zal versmoen.

 

Ionge Dogter.

 

Mijn Engel u zoete woorden,

 

Dat heeft myn ziel bekoord,

 

Dat meenig meid bekoorden;

 

Ik heb het wel gehoord,

 

‘t Is wel meer gebleeken

 

Deez’ Ionkmans loos gevry,

 

Veel hebben looze streeken:

 

‘t Is al bedriegery.

 

Matroosje.

 

Ik ga myn afscheid neemen,

 

Al van myn lieve lam,

 

Als ik weer kom met eenen

 

In de Stad van Amsterdam,

 

Dan zal ik u zoet lief trouwen;

 

Ik heb u teer bemind,

 

En maek u tot een Vrouwe

 

Adju myn lieve Kind.

 

Afscheid van de Jonkman.

 

Wy gaen u nu verlaeten

 

Soet Liefjes altemael,

 

Het treuren kan niet haeten

 

Genagt in ‘t Generael;

 

Adju dan Vader en Moeder!

 

En Susters in ‘t getal,

 

Dat Godt is u behoeder

 

En ons bewaeren zal.