Ad Interim. Jaargang 6

[p. 234]

Het dronken schip^*
Arthur Rimbaud (1854-1891)
(Fragment)

Eindlijk bevrijd van overtollige équipage,
Kwam ik den stroom van 't Westen afgedaald.
Roodhuiden hebben de matrozen genageld,
Gestroopt aan den gekleurden folterpaal.

Ik vaar nu beter zonder bemanning,
Zonder lading: Engelsche katoen en Vlaamsche gerst.
De zeestroom bevordert mijn trotsche verbanning;
Zonder stoom ontvlied ik het vastland het verst.

Storm heeft mijn oceanisch ontwaken gezegend,
Ik danste lichter dan kurk op een vloed,
Ook diepgezonken verdronknen bewegend.
Tien nachten heb ik geen toplicht ontmoet.

Een kind proeft 't springend vruchtsap zoo zoet niet,
Als ik het zeepsop dat mij lekker binnenliep;
Ik werd schoongespoeld van kampanje tot boegspriet,
Al 't ongediert' verdronk dat in mijn scheepshol sliep.

J. Slauerhoff

* Dit fragment - de inzet van Le Bateau Ivre - geeft de eerste, tweede, vierde en vijfde strofe. De derde strofe ontbreekt in het, niet van een titel voorziene, m.s. Slauerhoff heeft dit vers vermoedelijk in zijn geheel vertaald; de rest is evenwel nooit gevonden.