Ad Interim. Jaargang 4(1947)– [tijdschrift] Ad Interim– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 358] [p. 358] Antieke spiegel Het handvat is een naakte vrouw. Zij weert het boze oog van heks en tovenaar. Want wie haar eigen glans en roem begeert te zien, in 't spieglend bronsvlak gegraveerd, ligt weerloos open voor 't tersluiks gevaar. Hou nu de spiegel in het heilig uur, waarop de dag de nieuwe dag ontmoet, boven de vlammen van het rokend vuur, dat schimmen tekent op de gladde muur, als 't met geheime kruiden wordt gevoed. En dan verschijnt er achter uw gezicht een tweede schoon maar doodlijk droef gelaat, dat vragend glimlacht in het flakkrend licht, zijn ogen smekende op u gericht, waarin de droefheid aller eeuwen staat. Voor wie de spreuken en gebaren weet, neemt hij de vormen van ons leven aan, maar wie zich eenmaal voor hem heeft ontkleed, kan zeker zijn, dat zij hem nooit vergeet en op zijn wenk wacht om hem na te gaan. Theo van Baaren Vorige Volgende