Ad Interim. Jaargang 3

[p. 364]

Jalouzie

Ik zie haar dansen als een nymf in zee.
Daar ligt haar lichaam willoos te dodijnen.
Snel zie 'k haar zinken, snel omhoog verschijnen
en telkens waaien ziltere geuren mee.

Ik liet haar los uit bed en gaf haar over,
verspilde haar roekeloos aan den morgenstond.
Nu knaagt aan haar een veel verwoeder mond
bij 't onvermoeide stoeien van dien roover.

Zij lacht - en scheller heeft zij nooit gegierd
met mij in 't schuimen van ons jagend spelen.
Haar oogen blinken lichter dan juweelen,
haar leden zijn met wieren overzwierd.

En ginds, van lillend zeeschuim overstoven,
hoe kwelt mij 't flitsend amber van haar huid!
Alleen mijn blik raakt aan een rooversbruid,
wier dansend lijf met lust wordt aangekloven.

C.J. Kelk