Ad Interim. Jaargang 3

[p. 343]

De pussta

Hongarije: Tompa

De pussta is jaar in jaar uit mijn woonplaats,
de liefste komt slechts Zondags bij mij aan.
Ik woon zeer eenzaam op de Hortbadjer pussta
en ik kan nimmer naar de kerk toe gaan.

Vlak is de pussta: zij heeft struik noch heuvel,
de torenspits ziet duizend mijlen grond.
Hoog staat die toren, glanzend in het zonlicht,
de avondklokken luiden Pinkstren rond.

Soms wil ik bidden, maar ik kan het niet,
ik heb het immers nooit op school geleerd.
Mijn moeder, die vertelde hoe ik bidden moest,
is sindsdien lang tot de aarde ingekeerd.

Ga, liefste lief, om in de kerk te bidden
en als je klaar bent, kom hier op bezoek.
Laat mij je kleine vrome lippen kussen:
drie weken lang hoor je van mij geen vloek.

Leo Boekraad