Ad Interim. Jaargang 3

[p. 341]

Soldaat

Ik kan niet denken aan de doodgewonde
soldaat die achterover zijgt,
of in mij slaat op die seconde
hetzelfde lood, beider vloek stijgt
tot een oeroud godverdomme
uit ons tezamen. De hemel zwijgt.

De mond krampt open op een naam,
nimmermeer uitgezegd;
die zoo moet blijven staan.
De eeuwigheid is ingegaan
voortijds en slecht.

Gerrit Achterberg