Ad Interim. Jaargang 2

[p. 329]

Bert Voeten
Wandeling bij avond

Wij liepen licht van schrede

de Beurs langs. Op den Dam

waar blauw de schimmen gleden

van omnibus en tram,

strooiden de oude klokken

een langvergeten wijs

over de huizenblokken

en 't zwijgende Paleis.

Wij dwaalden als verloren

- hoe zorg'loos leidt de wijn -

voorbij den Westertoren,

door 't diepe stadsravijn.

De hemel stond verlaten.

Een smalle, koude maan

zag ons de zwarte raten

der grachten binnengaan.

Amok

Soms maakt het hart amok,
breekt vrij en geeft zich over;
de staf wordt spijkerstok,
de pelgrim noemt zich roover;
werpt zijn gebedssnoer lachende ten zoom en
snijdt zich een dwarsfluit uit de wilgeboomen.