Een ryke Kwaaker in Engeland leefde met een Meid zeer eenzaam; schoon hy op het best van zyne dagen waar, en zyne Natuur geen Hondsvot bevont te zyn, doch het scheen day zyn geest niet getuigde dat hy Trouwen moest: hy dan des Middags te Londen op de Beurs zynde, wierd van eenige Snaaken gevraagt, waarom Trouwt gy niet? hy antwoorde op zyn Kwaakers, en zeide ik vertrouw dat myn deel my wel t' huis gebragt zal worden. De voorgenoemde Snaaken wilden hier van een' Klucht hebben, en besloten de Viswyven een Tractament te geeven, zo zy eene Goelyke jonge Meid uit haar'
[pagina 39]
[p. 39]
hoop netjes kleeden, en op een' Kruywagen by de gemelde Kwaaker bragten; gelyk zy zeer schielyk deeden. Aan het Huis van gemelde Kwaaker gescheld hebbende, deet hy zelve de deur open, Myn Heer! (zeide de Vis-Wyven) hier brengen wy jou je deel, hy daarop, dat is goed, Kinderen! is het myn deel, laat zy dan maar binnen komen; en trouwde met haar, en zy wierd eene groote Kwaakeres.
Auteursrechtvrij