| |
| |
| |
| |
De gelukkige stalmeester.
Op een Aangenaame Wys.
Kreeg ik daar op myn Paarde-Stal,
Een mysje kwam in loopen,
In stil, in stil, in stil,
Ik dee daar voort haar wil.
En nam het lytsel voort in hand,
Stalmeester hoord eens aan,
Hoord aan, hoord aan, hoord aan,
Wilt gy meê uyt ryen gaan.
Zo ryden wy best met ons twee,
| |
| |
Het mysje schreeuwde heê,
Gy moet zo hard niet ryen,
Maar wel wat zagtjes vend.
Het zaggies ryen deugd dog niet,
Dan loopt myn paard niet mis.
Ryd dan maar op zo hard gy kent,
Draaft styf al naar myn zin,
Myn zin, myn zin, myn zin,
Schiet met u Bles hier in.
Vroeg ik haar met een draai zeer fyn,
| |
| |
Ziet hier in dit bosgasie,
Past op myn tuyn is klyn,
Ja klyn, ja klyn, hoord myn,
En draafde styf dat tuyntje in,
Om dat ik zo deed draaven;
Seer nat, zeer nat, nog wat,
Denkt wat een rid was dat.
|
|