| |
| |
| |
| |
Klugtig gezang, Hoe vier Vrouwtjes getrouwd zyn tegen hunne dank.
Stem: Van 't Prinsken.
Men zegt die best de wereld kent
Zyn dikwils meest bedrogen
De schoonste die zyn meest gewent
Vier Meisjes hier omtrent,
Die trouwden in d'eerste zottigheid,
En wenschten dan om nu te zyn kwyt,
Dus gingen zy dan alle vier,
Naer een huys van plaizier.
Elk dronk en riep viva de sop,
Jenever is 't lang leven,
De klugt en 't foezel spel ging op,
D'een zei 'k heb eenen braaven Man,
Die alles tot myn kruis wel kan,
Ba, zei Marjan het is verdriet,
Den mynen deugd ook niet.
't Is hem te veel dat hy my ziet,
Zyn beste werk is knorren,
Hy spreekt, nog lagt, nog doet noit iet
Of 't is tot myn verdriet,
'k Heb om hem te krygen veel gedaen,
Naer Hal heb ik tweemael gegaen,
Maer 'k gong nu wel driemael verblyt,
Waer ik den droomel kwyt.
Mietje die zyde 'k heb om dien,
| |
| |
Dronkaert te konnen krygen,
Den Ommegang op myn bloote kniën,
Ik heb de Straeten rond gegaen,
En dit verdriet my aengedaen,
Ach zoo een droeven dronken Man,
Men spaert elk Wyf daer van.
Wel Mietje zwygt zei Peternel,
'k Heb eenen schynheiligen teemen,
Hy Koning van 't scharminkel-spel,
En smeert dikwils myn vel,
Hy loopt 't een kot uit en 't ander bin,
En komt dikwils ten dagwaert in,
Maer laeter ons tavond achter gaen,
Sa schenkt nog eens een dobbel maer,
En laet ons vrolyk wezen,
De schay zal keeren in de baet,
Als 't al naer wensch vergaet,
En 's avonds gingen zy op den trot,
En 't lukte juist in 't eerste kot,
Dat zy vonden hun Mans plaisant,
die Vrouwkens moedig alle vier
die vielen daer aan 't vegten,
En sloegen eerst zonder quartier,
Op Styn, Jan, Klaes en Peer,
de Mans vlugten en wisten niet hoe,
Ider riep Vrouwkens slaet maer toe,
Slaet en grypt vast de slemperlien,
Ba, 't was vermaek om zien.
de Vrouwkens hielen d'Overhand,
Hun Mans waeren gaen loopen,
d'een riep moord en d'ander brand,
| |
| |
Men zag langst alle kant,
Hun Kappen en Linten g'heel besmeert,
Hun jakken en Rokken van 't lyf gescheurt
Veel gestampt onder den voet,
de kermis ging voor goet,
Als z'hadden betaelt van bier en wyn,
Wierden zy op straet gesmeten,
Maer in den streid van 't fenyn,
En bidden hun Vrouwkens om gena,
de Vrouwkens riepen sa, la, la,
Ga, ga daer zyn ons Mannekens jent,
denkt eens hoe daer het haentjen,
By die vier Mans en Vrouwen kraeyt
die wel zyn Hof beplant en zaeyt,
Vind werk genoeg dus paeit,
U Vrouwkens en houd u content,
de beste zyn die minst gewent,
Waer liefde is, daer is vreugd in 't spel,
|
|