Minne-Klugt van een Matroos en een Naaister.
Agter in de Ridderstraat,
Daar woonter een Meisje fyn,
Een Matroosje kan haar helpen,
Een Matroosje kan haar helpe,
Van al haar smert en pyn.
Sy liet haar minnebrief schryve,
Dat zy by haar Lief moet kome,
Als dat haar Lief moet kome,
Die het Meisje helpe kan.
Haar Liefje in de kamer kwam,
Hy zag het wel aan haar bruyn ooge,
| |
Hy zag het wel aan haar bruyn ooge,
wel vierenveertig werven,
wel vierenveertig werven,
wat zal men het Matroosje vereere,
Voor zyne kloekmoedige daat,
Met mooi gekrult zwart haar.
Maar als het Kind een zoontje is,
Sal het een Matroosje zyn,
Geen weerga moet 'er zyn.
Maar als dat Kind een dogter is,
dan zal het een Naaister zyn,
dan zal ik haar laate naaije,
dan zal ik haar laate naaije,
Een Matroosje moet het weze,
| |