[Voorwoord]
[De redacteuren]
Almanak, leugenzak
In een onbewaakt ogenblik zegt men wel eens iets toe waar men later na rijp beraad spijt van heeft als haren op zijn hoofd. Het kwaad is dan al geschied en terugkrabbelen is niet meer mogelijk. Zo zagen wij ons plotsklaps geconfronteerd met de consequenties van een vage belofte van enige jaren her: ‘Een letterkundige almanak, ja dat is een leuk idee, daar willen we wel aan meewerken.’ Ach, zoiets is gauw gezegd en ook weer gauw vergeten...
Dit voorjaar (de strenge winter lag ons nog zeer vers in het geheugen) kwam de heer Aarts op ons af en zei ons op de hem zo eigen vriendelijke, doch geen tegenspraak duldende toon: ‘Binnenkort verwacht ik de eerste kopij voor de almanak.’ Een radeloze angst maakte zich van ons meester: geen zin, geen woord, geen letter stond er nog op papier en we moesten op korte termijn kopij inleveren! Goede raad was duur, allerlei vrienden en kennissen die we om hulp wilden vragen begonnen ons opeens te mijden alsof we besmet waren met een vreselijke ziekte, slechts een handvol getrouwen bleef over. Het spreekwoord: In nood leert men zijn vrienden kennen, werd hier op zeer wrange wijze bewaarheid.
Toen begon de wedloop met de tijd: van heinde en ver moesten gegevens verzameld worden, boeken geëxcerpeerd, kaartsystemen aangelegd en instanties opgebeld worden, maar de verantwoordelijke medewerkers bleken zonder uitzondering óf overspannen, óf met vakantie, óf beide te zijn. Wij lieten ons door deze tegenslagen niet uit het veld slaan, eenmaal op dreef waren we niet meer te stuiten, dag en nacht werkten we - slapen was tijdverlies, eten een luxe. We vermagerden zienderogen, onze ogen stonden hol, onze huid werd asgrauw, zodat degenen die eerder al meenden dat wij aan een vreselijke ziekte leden gelijk schenen te krijgen. Op de afgesproken dag leverden we de kopij af, toen stortten we finaal in.
Nu we dankzij een liefderijke verzorging weer enigszins zijn opgeknapt, kunnen we alleen een beroep doen op uw goedgezindheid, koper: Schaf deze almanak niet aan, want als het kreng goed loopt moeten we er volgend jaar opnieuw aan geloven.
Auteursrechtelijk beschermd