[Petrus de Wacker van Zon]
Wacker van Zon, Petrus de -, 1758-1818, ijverde in zijn jonge jaren als Patriot voor vrijheid en gelijkheid. In zijn eerste roman, in 1805, was hij nog een voorstander der Verlichting. Dat was Willem Hups, uit de 17e eeuw, door B.D., d.i. Bruno Daalberg. Een kuiper uit Oudewater heeft een muts, die de drager onzichtbaar maakt en toveren kan; Willem wordt baron te Wenen, maar verliest ook weer al zijn staat; hij moet dit moderne wenshoedje weer afstaan. De tweede roman heet Twee-en-Dertig Woorden of de Les van Kotzebue, ook van 1805; daar staat in het Voorbericht te lezen, dat de schrijver van een roman het ‘beweeglijke’ met het ‘luimige’ ‘vermaagschappen’ moet. Zo geschiedt het ook weer in De Steenbergsche Famille, 1806-'09. Altijd is nog de verlichte Patriot aan het woord met talloze uitweidingen over de letteren, over het huwelijk enz. In 1786 had hij onder ps. Anonymus Belga een vlugschrift uitgegeven De Adel en op de vernietiging van de adel aangedrongen; uit deze romans blijkt, dat hij nog niet van gedachten veranderd was.
In de volgende roman De Overysselsche Predikants-dochter van 1816 was de schrijver met de adel verzoend, en in datzelfde jaar werd hij secretaris...... van de Raad van Adel, toen juist te 's-Gravenhage ingesteld. En in 1817 in alweer een nieuwe roman Jan Perfect noemde hij zich ‘Baron de Wakker van Zon’ en spotte hij met de hele Verlichting, met mensenliefde en broederschap, en met de sentimentaliteit van Feith.
De romans bevatten naast de uitweidingen ook schilderingen en beschrijvingen. Ze zijn vol avonturen, alles verteld op een boertige wijze, vlotter dan de werken van Loosjes en Kist, zodat de latere schrijvers er hun voordeel mee gedaan hebben, al zijn ze nu geheel vergeten. Ze waren geschreven in de stijl van de Engelse vertellers als Smollett en Fielding; daarnaast was Den Vermakelyken Avonturier zijn voorbeeld.
Auteursrecht onbekend