[Spelling van het Nederlands in België]
Spelling van het Nederlands in België. De Mij. tot bevordering der Nederduytsche Tael- en Letterkunde, gesticht te Brussel 1836 door Willems en David, verzocht de Regering om een prijsvraag over de spelling; 12 antwoorden kwamen in. Een Verslag werd uitgebracht in 1839. Daartegen richtte zich het verzet van Leo de Foere, priester te Brugge, volksvertegenwoordiger, aanhanger van de 18e-eeuwse spelling. Bormans, secretaris van de Spellingcommissie, antwoordde scherp. In 1841 werd een congres gehouden te Gent onder voorzitterschap van David; hier werd de spelling volgens het Verslag aangenomen.
Van Duyse hekelde in een ‘heldendicht’ de tegenstanders, 1842. Deze kregen de naam van Unie van Thourout naar hun leider Pieter Behaegel, kostschoolhouder aldaar. In 1844 nam de Regering de spelling der Commissie over. In 1864 aanvaardde de Belgische Regering de spelling van De Vries en Te Winkel. Nu geldt de vereenvoudigde nieuwe Nederlandse spelling ook voor België.