[schrik en mededogen]
schrik en mededogen, moest volgens de klassieke leer de uitwerking zijn van het treurspel op de toeschouwers. Zo was het ook, spotte de Ned. Spectator in 1860, met het gehele toneel gesteld:
Zie 'k uw toneel van thans,
En vrees bevangt mijn ziel,
denk ik, wat 't worden moet.
Vondel drukte het aldus uit:
Hij heeft op 't rechte wit gemickt
Die stichtende oock den geest verquickt.
Auteursrecht onbekend