[Salomon en Marcolf]
Salomon en Marcolf, d.i. de koning en de nar, opmerkingen van de koning, in minder verheven stijl door de nar beantwoord. Nederl. volksboek, in 1501 uit het L. vertaald. Parodie op deftige dialogen als Wapene Martijn. Marcolf moest ten hove komen met zijn vijand en met zijn vriend:
Maercolf nam tier selver stont
Sijn wijf ende sinen hont.
Herdrukt 1861 door de Gentse bibliophilen. Opnieuw door Willem de Vreese, voltooid door Jan de Vries, 1941.