[Dr. Petrus van Limburg Brouwer]
Limburg Brouwer, Dr. Petrus van -, 1795-1847, de voornaamste vertegenwoordiger van het classicisme in onze letteren in de eerste helft der 19e eeuw. Als dokter te Rotterdam ging het niet voor de wind; hij vatte de studie weer op, promoveerde 1820 in de Oude Letteren; conrector te Rotterdam; 1825 hoogleraar te Luik, 1831 te Groningen, schoonzoon van de klassieke dichter Wiselius. Hij behandelde de Gr. oudheid in romans als Charicles, 1831, en Diophanes, 1838. Van 1843 is Een ezel en eenig speelgoed; reactie tegen de Romantiek. De Ezel is een bewerking van de stof, gevonden bij Lucianus en Apulejus: het ‘speelgoed’ is een gesprek tussen Faust en Mephisto voor ‘meer romantische lezers.’
Grote opgang maakte zijn prozawerk Het Leesgezelschap te Diepenbeek, 1847, een verdediging van de moderne Groninger Richting en een hekeling van de godsdienstige opvattingen van het Réveil, in de vorm van een roman. Chonia, d.i. J.C. Kindermann, gaf er een vervolg op: Wat er van Diepenbeek werd, 1849. Zie ook Van Buren Schele.
Van Limburg Brouwer beschreef het Leven van S.I. Wiselius, 1846. Zijn eigen leven vond 1848 een beschrijver in C. Huber.