Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid

[Mr. K.L. Ledeganck]

Ledeganck, Mr. K.L. -, 1805-'47, geb. te Eeklo in Oost-Vlaanderen op de Ned. grens; werd eerst bij een linnenwever in de leer gedaan, maar weldra voortgeholpen om in Gent te studeren. In 1835 gepromoveerd, werd hij vrederechter te Caprijke en daarna te Zomergem. In 1841 vertaalde hij het Burgerlijk Wetboek uit het F.; in 1842 werd hij schoolopziener te Gent. Hij werd ‘de veldmaarschalk van de Vlaamse Beweging.’ In zijn verzen verkondigde hij:

Onder zijn gedichten werden De Drie Zustersteden beroemd. Ledeganck was de eerste, die in de Provinciale Raad Vlaams sprak. Zijn vroege dood sneed een schone toekomst af. Hij werd begraven op de St. Amandsberg bij Gent, waar een jaar te voren Willems uitgeluid was. In 1897 onthulde Prins Albert zijn standbeeld te Eeklo met een Vlaamse rede; de burgemeesters der drie Zustersteden hielden een voordracht; Jan Bouchery dichtte een cantate; Peter Benoit schreef de muziek er bij; Julius Lagae maakte het standbeeld; vele duizenden Flaminganten uit heel het land waren opgekomen. Lodewijk Opdebeek schreef bij die gelegenheid een Levensschets; die van Heremans was reeds in 1856 en '89 verschenen. In 1947 Ledeganck-herdenking te Gent ‘onder de hoge bescherming van het Stadsbestuur.’

Behalve zijn oorspronkelijk werk heeft

Ledeganck vertalingen uitgegeven, o.a. verzen van De Lamartine en De Gevangene van Chillon van Byron, 1841. Dat was zijn al te romantische tijd; ook zijn eigen gedicht op het Burgslot te Zomergem is een verdicht hoog-romantisch verhaal. Hij was een volgeling van Feith in zijn eerste gedichten, als Het Graf myner moeder, 1839.