Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid

[Petrus Hofstede]

Hofstede, Petrus -, 1716-1803, orthodox predikant, 1749 te Rotterdam met de titel van prof. in de godgeleerdheid, een der heftigste Oranjepredikanten. Hij uitte zich met de grootste felheid tegen de verdraagzaamheid, gepredikt in Marmontels Bélisaire; groot vijand van Betje Wolff. Beschreven door Van Vloten in zijn Levensbode als Een geestelijk woelwater.

Hij schreef 1769 De Belisarius veroordeeld; Marmontel had betoogd, dat ook een deugdzame heiden zalig kon worden. Daarmee werd de Socratische Oorlog ontketend. Hofstede trad zeer fel op tegen Prof. Van der Marck te Groningen, die ontslagen werd, en tegen Prof. Van Goens te Utrecht, die eveneens zijn zetel verloor, 1776. Reeds in 1747, nog predikant te Zaandam, was hij bekend geworden door zijn buitensporige lof in zijn Leerrede over Willem IV. In 1751 strooide hij Bloemen op diens graf. zie W. IV. Over hem een studie van J.P. de Bie, 1899.