Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid

[epos]

epos = heldendicht, het dichterlijk verhaal van belangwekkende gebeurtenissen. Model zijn de beide epen van Homerus, de Iliade en de Odyssee.

Nagevolgd door Vergilius in het L. met

de Aeneïde. Daarna in alle Europese talen: Tasso, Jeruzalem Verlost; Milton, 't Verloren Paradijs.

Tot het epos behoren ook de ridderromans der M.E. Bilderdijk's Ondergang der Eerste Wareld bracht het maar tot 5 van de bedoelde 20 zangen.

In het dierenepos spant Reinaert de Vos de kroon. Tot de ‘heldenpoëzie’ van onze 18e eeuw behoren Abraham de Aartsvader van Hoogvliet; Friso van Willem van Haren; De Geuzen van Onno Zwier; David van L.W. v. Merken; Willem III van Rotgans. Voorbeeld van de bijbelse heldendichten was Johannes de Boetgezant van Vondel. Johannes (1662) en Willem III (1698-1700) waren het eerste Ned. bijbelse en wereldlijke heldendicht naar het voorbeeld van Virgilius. Beide voldeden aan alle eisen, die men toen aan het epos stelde. In 1741 kwam de eerste navolging: Friso.