Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid

[De Decamerone]

Decamerone, De -, d.i. Tien Dagen, naam van de beroemde novellenbundel van Boccaccio, ± 1350: om de pest te ontvluchten, begeven tien jongelui uit Florence zich naar buiten; 10 dagen lang vertelt ieder van hen één verhaal. Coornhert vertaalde er 50 van; zie Boccaccio. Bron van veel kluchten en blijspelen in de 17e eeuw, b.v. Chimon door Van Arp, 1639; Andrea de Piere, Peerdekooper, van Willem Dirksz. Hooft, 1628, d.i. Andruccio van Perugia; hier voorgesteld als de zoon van een rijke Antwerpse koopman, die naar Amsterdam komt met 500 dukaten; Doeden door A. Bormeester, 1643; Hans van Tonghen door Jillis Noozeman, 1644.

De Decamerone is tot op onze tijd altijd weer opnieuw vertaald en nagevolgd. Moderne Decamerones noemt Carel Scharten: 1^o Daadlooze Droomen van Ada Gerlo, 2^o Van J.L. Walch: Vertellingen in den donkeren winter, 1920. Bij Ada Gerlo komen de vertellers samen door een tram-ongeluk; bij Walch zo maar in een villa in de oorlogswinter van 1917.