[Jacob Walraven]
WALRAVEN (Jacob), zoon van den Amsterdamschen hoogleeraar, werd te Amsterdam geboren, studeerde in de rechtsgeleerdheid, wijsbegeerte en letterkunde, met even goed gevolg, en verwierf, na het schrijven en openlijk verdedigen van drie verhandelingen, de hoogste eer in deze drie vakken. Hij zette zich te Amsterdam neder en wijdde zich der praktijk eerst als advokaat, vervolgens als procureur, welken laatsten stand hij wederom verliet, toen een verandering der wetgeving hem derzelven minder verkieselijk maakte. Drukte van beroepsbezigheden belette hem veel tot bevordering der wetenschap toe te brengen; enkele voorlezingen in bijzondere genootschappen, getuigden van zijn juist oordeel en helder doorzicht, doch zijn niet uitgegeven. Hij was ridder van den Nederl. Leeuw, lid van het koninklijk Nederl. Instituut en overleed te Amsterdam den 10 October 1823.
Zie Kunst- en Letterb. 1823, D. II. bl. 322; Proces-Verbaal v.d. 17e alg. verg. v.h. Kon. Nederl. Inst., bl. 25; Verwoert.