Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 19

[Maximilianus Vrientius]

VRIENTIUS (Maximilianus) werd in het kasteel Zandenburg, digt bij de stad Veere, en toen het hof van den Markgraaf (naar wien hij genoemd werd), den 1 Febr. 1559 geboren en te Gent opgevoed. Hij genoot aldaar het onderwijs van Joost Kerkhoven, Rector der Latijnsche school, studeerde te Leuven in de letteren, te Parijs in de regten, deed een reis door Italië, bezocht Rome, Napels en Venetië, en te Gent wedergekeerd, werd hij er secretaris. Hij was een boezemvriend van Justus Lipsius, die briefwisseling met hem hield en zijne verzen zeer prees; ja hem in een brief aan Nicolaas Oudartius onder de beste dichters

van Nederland rangschikte. ‘Hij was, meldt de la Rue, aardig en levendig in zijne Epigrammata, gelukkig in zijne Annagrammata, vloeijend in zijne Elegiën, deftig en waarlijk manhaftig in zijne Heroica.’ Hij overleed te Gent in 1614 en werd in de Dominikaner kerk begraven. Zijne vrienden, o.a.J. Zevecotius, vervaardigde ter zijner eere vele elegiën en epitaphiën, die men hoopte dat Justus Ryoquius zou hebben uitgegeven. Nicolaas Burgundus hield op hem een lijkrede. Hij is tweemaal gehuwd geweest.

Hij gaf in het licht:

Descriptio pompae et gratulationis publicae, Alberti et Isabellae Belg. Principum, ad inaugurationem a S.P. Gandavensi decretam. Antv. 1602. fol.

Epigrammatum et Anagrammatum. Lib. IX. Antv. 1807. 8. Ingolst. 1607. 8^o.

Flandriae Comitatus ei Brabantiae Ducatus Urbes. Lovanci 1614. 8^o.

Carminum Sacrosanct. Lib. II.

Elegiarum Lib. I. Ibid 1614. 8^o.

Zie Sweertius; Val. Andreas; Foppens; Zevecotius, Cent. Epigram. N^o. 96, J. Lipsii Cent. IV, Ep. 75, Cent. V, Ep. 31; Oudh, en Gestigt, van Zeeland, bl. 34; De la Rue, Gel. Zeel. bl. 144, 351; Hoeufft, Parn. Lat. Belg. p. 81, Paquot, Mem. p. X, p. 61 D. Heensii, Poëm.