Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 19

[Albertus Voget]

VOGET (Albertus), den 17^den Maart 1695 te Bremen geboren, beoefende de godgeleerdheid aan het gymnasium illustre aldaar en begaf zich in 1714 naar Utrecht ter voltooijing zijner studiën. In 1716 werd hij door de Deputaten der Synode van Zuid-Holland tot den predikdienst toegelaten, in 1716 predikant te Heemstede, sloeg in 1720 het beroep naar Aalsmeer af, doch nam Middelburg in 1721 aan. Aan het einde van dat jaar trad hij daar ook als hoogleeraar op en aanvaardde zijn ambt met eene o. de natalibus ad aram Jehovae non factis Mediob. 1723. In 1724 wees hij het beroep naar Bremen van de hand en werd omstreeks dien tijd door de theologische faculteit te Utrecht tot doctor in de Godgeleerdheid benoemd. In 1727 werd hij hoogleeraar in de Godgeleerdheid te Groningen en aanvaardde die betrekking den 28^sten November met eene Or. de studio theologiae allegoricae solide et sobrie instituendo, Gron. 1727, na den vorigen dag zijn intrede als akademieprediker gedaan te hebben. In 1735 vertrok hij naar Utrecht, waar hij den 12 September van dat jaar zijn professoraat met eene Or. de conjunctione sacerdotii et regni Christi (Traj ad Rh. 1735.) aanvaardde.

In 1766 werd hem het onderwijs in de kerkelijke geschiedenis opgedragen. Hij overleed hoog bejaard den 23^sten April 1771.

Te Groningen bewerkte hij ten dienste der akademische jongelingschap zijne Institutiones. Theol. Christianae (Gron. 1736), in welke het Coccejaansche stelsel een gemagtigden geest ademt en meer tot het Voetiaan-sche nadert, dan tot dien tijd toe bijeenige godgeleerden had plaats gehad. Zijne

leermethode kwam vrij wel overeen metdie van de March en andere Voetianen.

Voor zijn onderwijs in de kerkelijke geschiedenis gebruikte hij het Compendium Turretini en gaf ook eenige godgeleerde werken in het licht o.a.

Oratio de visione Nebuchodonosoris regna orbis terr. amplissima et imperium Christi intemperantissimum deformante Ultraj. 1736.

Intree-reden in de Academie-kerk van Stad. en Lande Tim. III Gron. 1728.

Redevoering over de Godgeleerdheid, Middelb. 1729 4^o.

Kerkel. Redevoer. over Mars Gron. 1734 4^o.

Over het LVIII tot LX. Hoofstuk van de Propheet Jesaias Uytr. 1741 4^o.

Tegen de Hernhutters. Uyt. 4^o.

Werkend voorstel en trekkend voorbeeld aangaande de hoogsle christen plicht. Gron. 1731 8^o.

Reden over Christus Priesterschap en koningrijken met een kerkreden over Handel. XXVI vers 22 en 23. Uyt. 1725 4^o.

Kerkel. Redevoering over Jer. XXXIV.:4, 5 bij het afsterven van Z.D.H. Willem Karel Hendrik Friso. Uytr. 1752 4^o.

Intreepredikatie te Utrecht.

Redevoering van misduyding gered.

Van de laagste der Kerke des N.T.

Over den 16 Psalm.

Vier uytgelezene Bijbeldeelen.

Lijkpredikatie over H.S. van Alphen.

Over Ps. 67 in Vioor. van Mills ontleedk.

Verklaring over den 1^ste Brief van Johannes Utr. 1774 2 dln.

Ook verrijkte hij de vertaling der Kerkgeschiedenissen van Eusebius Pamfilus van van der Meersche met aanteeken. Amsterd. 1749. 4^o. met aanmerkingen.

Zie Gedenkb. v. Gron. bl. 67; Muntinghe, Acta Secul. p. 13, 94; Series proff. qui in Acad. Rheno-Traject. docuerunt p. 13; Programma inuugur. van 1727; Bouman, Gesch. d. Geld. Hooges. D. II. bl. 114, 291; Rotermund, Brem. 11 CXXXII; Heringa, de Audit. p. 147; Abcoude, Naamr. bl. 389, Aanh. bl. 228; Arrenberg, bl. 550; Veeris, Kerk. Alphab.; Glasius, Gadgel. Nederl.; Verwoert; Kobus en de Rivecourt; Muller; Cat. v. Portr.