Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 19

[Johannes Valckenier]

VALCKENIER (Johannes), wiens voorouders om het geloof uit Antwerpen naar Gelderlaad moesten vluchten, was een zoon van Pieter Valckenier en Anna Hambach en werd den 2^den Nov. 1617 te Keulen geboren. Liefde voor den Hervormden godsdienst en de haat van diens tegenstanders noopten hem zijn vaderland te verlaten. Hij vertrok naar Geneve, waar hij een leerling van Spanheim was en predikant werd. Waarschijnlijk volgde hij Spanheim naar Leiden, hij was ten minste ook daar zijn leerling. Hij onthield zich te Amsterdam, toen hij ten jare 1645, na reeds vroeger voor een Professoraat te Franeker in aanmerking te zijn gekomen, te Harderwijk als hoogleeraar in de godgeleerdheid en hebreeuwsche taal beroepen werd. Zes jaren nam hij deze betrekking

waar, en in zijn tweede jaar ook het rectoraat. Tijdens het bekleden dier laatste waardigheid, ging hij, den 31^sten Maart 1630, een huwelijk aan met Hester Hochepied, ook van Keulen afkomstig, maar te Amsterdam woonachtig. Hij was een vurig en bestendig bewonderaar van Coccejus en zocht diens gevoelens wijd en zijd inging te doen vinden, doch verbond geenzins, gelijk anderen, met zijne gehechtheid aan het Coccejaansche stelsel, liefde voor de wijsbegeerte van Cartesius. Op Coccejus' voorspraak werd hij in 1654 te Franeker beroepen. Te vergeefs poogde de Geldersche Hoogeschool hem op nieuw aan zich te verbinden. Gelukkiger waren Curatoren der Leidsche in 1668. Hij aanvaarde den 11^den Junij zijn ambt aldaar met eene Oratio de S. Literarum necessitate et auctoritate, overleed den 8^sten December 1670, en werd in de St. Pieterskerk begraven.

Hij gaf in het licht:

Refutatio Anabaptistarum. Hard. 1652.

Roma paganizans s. idololatriae pontificeae histor. theol. examen. caet. Franeq. 1656.

Quaestiones Philol.-Theologicae ad illustr. Matth. 11:1 de Vocatione Magorum. Harderov. 1654. 8^o.

Desquisitio de prisca Haeresi Nicolaitarum 4^o.

Disputationes de S.S. Trinitate; de Foedere Dei cum homine; de conjugü legibus in genere, et spec. de conjugio inter privignos cx Liv. 18:11 et de Fide Infantum.

Hij hield briefwisseling met Coceejus.

Zie Vriemoet, Ath. Fris. p. 439; De Gorter, Or. in annum Jubil. Acad. Francq; Oper. Cocc. Anecd. T. II, Ep. 102, 105, 107, 108, 109, 110, 121, 176, 180, 182, 202, 372, 416, 417, 429, 453; Crenius. Diss. de Furibus Libr. D. LXIII; D. Flud v. Giffen, Comm. ad Ezech. XLVII: II, p. 85; Witte, Diar. ad Annum 1670; Lipenius in Bibl. Theol. Comp. Gel. Lex. S. 2338; Jöcher; Benthem, Kirch- u. Schul. Staat; Altingii Opp. Omnia TII. Ep. 1670; Bouman, Gesch. d. Geld. Hooges. D. I, bl. 98, 156, 188, 327, D. II, bl. 611, 649; Tideman, Bijdr. bl. 86; Siegenbeek, G.d.L.H. D. I, bl. 184, 189, D. II, bl. 139, 140; Glasius, Godgel. Ned., Hoogstraten; Kok; Nieuwenhuis; Kobus en de Rivecourt; Verwoert.