[Isaac Sacrelaire]
SACRELAIRE (Isaac), omstreeks 1680 te Sedan geboren, verliet Frankrijk, na de herroeping van het edict van Nantes, studeerde in de geneeskunde en was een der redacteurs van het Journal Littéraire 1713-37, 24 Vol. in 8o. Hij zette in het Fransch uit het Lat. van Schultens met zijne vrienden Allemand en E. de Joncourt over, Le Livre de Job, Leyde 1748, en Les Proverbes de Salomon, Leyde 1762 in 4o. De tijd van zijn overlijden is onbekend. Hij was zeer bevriend met Willem van Haren, de dichter van de Friso, en was hem ter kwader ure behulpzaam in het versmeden van dit Heldendicht.
Te gelijker tijd verdedigde Jean Sacrelaire te Leyden een dissertatie de Communibus tegumentis corporis humani, Lugd. Bat. 1727 in 4o. Andere leden dezer familie bleven te Sedan, den Protestantsche godsdienst belijden. In 1772 huwde Jean Theodore Sacrelaire, in de kapel van den Hollandschen ambassadeur te Parijs, Anne Elisabeth Viard van Châlons.
Zie Haag, La France Protest., i. v; Het Geslacht der van Harens, bl. 136, 137.