Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 16

[Arnoldus Rotgers]

ROTGERS (Arnoldus), uit een aanzienlijk Groningsch geslacht afkomstig, studeerde te Leiden, promoveerde er in 1710, na verdediging eener dissertatio, qua demonstratur Jus gentuim non dari en hield er als lector in de regten, bijzondere akademische voorlezingen. Den 27 Julij 1718 werd hij tot gewoon hoogleeraar in de regten te Harderwijk beroepen, waarna hij, den 11 April 1719 zijn inwijdings-rede hield de socialitate, a Grotio contra Carneadem bene allegata; ad demonstrandum Jus Naturale; qua oratione refelluntur defficultates, ab aliis viris eruditis illi objectae.

Al aanstonds droeg hem de Senaat, in hevige geschillen met den Magistraat gewikkeld, een gewigtige en moeijelijke zending naar den landdag op, bij welke gelegenheid hij een vertoog van regten indiende, zóó scherpzinning dat het aan de heeren van de stad genoeg te doen en te wederleggen gaf. Als aftredend rector sprak hij in 1727 contra accuratissimum atque optimum naturae humanae contemplatorem. Nog voor het einde van 1727 werd hij naar Groningen verplaatst en verkoos hij, bij de aanvaarding van zijn ambt, hetzelfde onderwerp, waarvan hij in der tijd ook te Harderwijk had gesproken. Op zijne collegien behandelde hij uitsluiteud het romeinsche regt, bij die over de Pandecten het Compendium van Voet.

Het rectoraat bekleede hij in 1737/1738 en 1744/45. De eerstemaal sprak hij wederom de socialitate, a Grotio contra Carneadem bene citata ad demonstrandum jus naturale. Of de hoogleeraar zijne hoorders nu driemaal op dezelfde rede vergaste, dan wel het hem geliefkoosd onderwerp telkens op nieuw bewerkte of vervolgde, wagen wij niet te beslissen. In 1735 hield hij eene Oratio de Deo, misericordiae amico. Hij overleed den 7 December 1752, in het 68ste jaar zijns levens. Zijne vrouw Juliana Louisa Trigland, dochter van den Leidschen hoogleeraar van dien naam, geboren den 26 September 1690, met welke hij den 25 April 1730 huwde, ontviel hem reeds den 27 November daaraanvolgenden. Hij liet zijne nalatenschap aan het Burgerweeshuis te Groningen na. Hij gaf in het licht: Apodicticae demonstrationes ad illustr. Jus Romanum caet. acc. diss. quâ demonstratur jus gentium non dari, et Oratio de socialitate, vol. 1 (L.B. 1727), als ook eene verhandeling de successione legentima.

Zie Boekzaal, 1727, D. II, bl. 730. 1746, D. I, bl. 105. 1752, D. II, bl. 379; Bouman, Gesch. der Geld. Hooges., D. I, bl. 347, 374. D. II, bl. 67, 74, 85, 183; Jonckbloet, Gron. Gedenkb.