Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 16

[Richarius]

RICHARIUS, abt van Stavelo en van Prum, bij Trier, werd in 920 bisschop van Luik. Hij beijverde zich zeer in het herstellen der kerken, die door de Noormannen waren vernield. Onder anderen deed hij te Luik de kerke van den H. Petrus herbouwen, die door zijnen voorzaat Hubertus was gesticht. Deze kerk, die eerst door Benedictijnen was bediend geweest, werd door Richarius, omtrent 935, tot eene kapittelkerk van

30 kanunniken verheven. Dit kapitel heeft na het kapittel der hoofdkerk van den H. Lambertus, den eersten rang gehad, en tot den inval der Franschen, in het laatst der vorige eeuw bestaan. Richarius was te Rome door paus Johannes X gewijd. Sommige schrijvers willen, dat hij het bisdom ongeveer 25 jaren heeft bestuurd, en stellen zijn dood in 945. Uit een diploma van 944, door Miraeus aangehaald, blijkt nogthans, dat hij reeds lang voor dat tijdstip was overleden, dewijl daarin van zijnen tweeden opvolger reeds gewag wordt gemaakt.

Zie van Gils, R C. Meyer. Memorieboek; van Gils, en Coppens, N Beschrijv. v.h. Bisdom v. 's Herlogenb. D. I, bl. 29, 30. Kersten, Journal Hist. et litt. T. V. p. 443; Miraei, Dipl. T. I. p. 238.