Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 15

[Willem Bartholomé Eduard de Paravicini di Capelli]

PARAVICINI DI CAPELLI (Willem Bartholomé Eduard de), zoon van Johan Caspar voormeld en van Johanna Christina van Heemskerk, geboren te Zutphen den 16^den Februarij 1778.

In dienst getreden als kadet der artillerie den 27^sten September 1787, werd hij in 1792 luitenant, doorliep voorts alle rangen, ging als kapitein in 1810 bij het 9^de Fransche regement artillerie over, en werd te Dresden in 1812 krijgsgevangen genomen.

In 1814 werd hij luitenant-kolonel in Nederlandschen dienst, kort daarna directeur der artillerie, stapel- en constructie-magazijnen te Antwerpen, later te Delft, kolonel in 1826, generaal majoor en kommandant der 1^ste artillerieinspectie in 1834 en gepensioneerd als zoodanig in 1841.

Hij was ridder van het Legioen van Eer, sints 1811, en van den Nederlandschen Leeuw.

In 1793 en 1794 woonde hij de veldtogten tegen de Franschen bij, van 1802-1806 was hij aan de Kaap de Goede Hoop, in 1806 in Duitschland, van 1807-1809 in Zeeland, in 1811 in 't kamp van Bologne, van 1812-1813 in Rusland, Saksen en Bohemen, van 1830-1334 in Nijmegen

Hij was een kundig officier, geacht en bemind om zijn

minzaam karakter en heeft veel bijgedragen tot luister van onze Nederlandsche artillerie.

Hij overleed in den ouderdom van 70 jaren te Kralingen nabij Rotterdam den 21^sten April 1848.

Part. berigt.