[Petrus Paludanus]
PALUDANUS (Petrus), broeder van den vorige, predikant te Vuren en Dalem, Wassenaar (1770) en van daar in 1774 naar den Briel beroepen, overleed hij voor hij derwaarts vertrok. Reeds op zijn 14de jaar beoefende hij de poëzy en plaatste ter eere van zijn vader een gedicht in de Boekzaal der gel. Wereld. Als student in de godgeleerdheid vertaalde hij uit het latijn Herman Scholten, Intreereden over de rechtvaardiging des Zondaars voor God, eertijds op den grooten verzoendag door God zelven in 't binnenste Heiligdom van Mozes Tabernakel op het schoonst afgeschilderd, openlyk uitgesproken by het plegtig aanvaarden van 't gewoon Hoogleeraarsampt der H. Godgeleerdheid op de Leidsche Hoogeschool, den 18de van Zomermaand 1765.
Zie Brans, Kerk. Reg. bl. 123, 150; Boekz. der Gel. Wereld, 1777. a. bl. 529. 1757. a. bl. 195, 327-330.
Auteursrechtvrij