Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 13

[Frederik Nieuwenhuyzen]

NIEUWENHUYZEN (Frederik) werd in 1758 te Zutphen geboren, ontving onderwijs in de muzijk van Bleumer, vervolgens van 1772-1778 van den organist en klokkenist Groeneman te Zutphen, en werd organist van den Dom te Utrecht (18 December 1778). Sedert dien tijd legde hij zich op het componeren toe en bragt verschillende dichtstukjes van van Alphen, Bellamy en Klein, aan wie hij door vriendschap verbonden was, op muzijk.

Men heeft van hem:

Eerste lessen der Zangkunst, ingericht om op de Schoolen regelmatig te leeren zingen. Bijeenverzameld voor het Utrechtsch Zanggenootschap: Naar hooger Doel, Utrecht, 1806, 8^o.

Koraal-boek, inhoudende alle de Melodyen der Evang. Gezangen, in gebruik bij den openbaren Godsdienst van de Ned. Herv. Gemeenten, geschikt voor de Klavecimbaal, lang 4^o. Utrecht, 1807.

Evangelische Gezangen, in gebruik bij den openbaren Gods-

dienst van de Ned. Herv. Gemeenten, op vier stemmen, in gr. 12^o.

Gregoir noemt de volgende compositiën, die hij in hands. naliet, op.

La bataille de Doggersbank, à deux Orchestres. ‘Cette composition a été exécutée pour la première fois à la fête de l'anniversaire de l'Université d'Utrecht en 1781.’

Cantate en l'honneur du Baron van der Capellen, pièce couronnée en 1784.

Cantate du 150e anniversaire de l'Académie (1789).

Un chant dramatique pour l'inauguration du Théatre, l'année 1796.

Cantate de la paix d'Alkmaar, 1802.

De Toonkunst, Cantate, citée avec éloge par l'Institut Royal en 1818.

Nieuwenhuyzen was niet slechts een uitmuntend organist, maar ook als klokkenist de waardige opvolger van eenen Berghuis, Pothoff en anderen. Hij stond aan het hoofd van verschillende muziek-vereenigingen en was stichter van de vereeniging Naar hooger Doel (1803). Ook was hij lid van verschillende genootschappen en had den titel van kapelmeester der academie. Hij overleed te Utrecht 19 Januarij 1841, in den ouderdom van 83 jaren.

Zie Gregoir, Les Art. Mus. Neêrl. p. 137-138; Konst- en Lett. 1841. D. I. bl. 97.