Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Tweede stuk

[Jacob Casper Metzlar]

METZLAR (Jacob Casper), werd 10 Junij 1751 te Hulst geboren, studeerde te Utrecht, vertrok in 1774 als predikant naar Batavia. Na zijne terugkomst in Nederland werd hij predikant te Beuzichem (1785), voorts te Klundert (1790), te Harlingen (1793), te Schiermonnikoog (1810) en te Aduard (1813-1820), vertrok als emeritus naar Groningen, waar hij 14 Sept. 1824 stierf.

Men heeft van hem:

Bedestonden gehouden te Batavia, met aanteekeningen en bijlagen. Utrecht 1787. 2 stukken 8^o.

Bericht wegens een min bekend Indisch middel tegen de koorts en de koek, in Verh. van het Zeeuwsch Genoots. 1790. D. XIV. bl, 576.

Bericht aangaande een Singalees, die iets van hetgeene aan zijn hooft hadt, hetwelk de Poolsche vlecht geleek, in Verh. der Holl. Maats. 1787. bl. 459.

Twee leerredenen, eene ter gedachtenisse van eenen vijf en twintig jaarigen predikdienst, over Micha VI:5, en eene ter bestraffinge van Johannes Wilhelmus Meyer, predikant te Winsum en Baard, over Timoth. V:20, waar agter gevoegd is eene Naamlijst der predikanten welke de gereformeerde gemeente te Harlingen sedert het begin der reformatie gedient hebben 1803.

Zie Brans, Kerkel. Reg. bl. 7, 162; Naaml. der gebr. v. Cleeff; 35^ste Verslag der Handel. v.h. Friesch Genoots. bl. 40; Levensschets van J.C.M. tot en met zijne vijftigjurige herinnerings-leerrede. Gron. 1824.