Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Willem van Leen]

LEEN (Willem van) werd in 1753 te Dordrecht geboren, en aldaar door Jan Arends, Dirk Kuypers en Joris Ponse in de schilderkunst onderwezen. Toen hij twintig jaren oud was begaf hij zich naar Parijs, en zich drie jaren op het bloemschilderen toelegde, terwijl hij er het voordeel genoot met G. van Spaendonck en M. Sauvage, beide bekwame Nederlandsche bloem- en portretschilders, bevriend te zijn. Na zijne terugkomst in het vaderland, zette hij zich te Rotterdam neder, waar hij, gelijk ook te Dordrecht, veel aanmoediging vond. In 1787 was hij, daar de kunst in Holland weinig vertier had, van plan zich naar Engeland te begeven. Hij nam de reis over Parijs en bleef daar werkzaam, tot de revolutie in het volgende jaar uitbrak. Nu keerde hij weder naar het vaderland terug, zette zich te Delfshaven neder, en schilderde aldaar vele verdienstelijke bloem- en fruitstukken, die ook in buitenlandsche kabinetten geplaatst zijn. Ook schilderde hij daarop miniaturen met bloemen en fruit op

ronde snuifdoozen; dreef handel in schilderijen en bestuurde aanzienlijke kunstverkoopingen. In 1808 deed hij nogmaals eene reis naar Parijs om het Musée Napoleon te bezoeken.

Hij was korrespondent der 4de klasse van het Kon. Ned. Instituut en overleed den 6den April 1825 te Delfshaven.

Zie v. Eynden en v.d. Willigen, Lev. der Schild. D. III. bl. 56-59; Immerzeel, Lev. en Werk. der Holl. en Vl. Kunst-Sch. D. II. bl. 164; Fcestv. van het Vijftigj. bestaan van het Genootsch. Piet. te Dordr. bl. 71; Muller, Cat. van Portr.