Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 10

[Cornelis Ketel]

KETEL (Cornelis) werd te Gouda in 1548, op passiezondag, geboren. Na eerst het weinig beduidend onderwijs van een oom ontvangen te hebben, vond hij op zijn achttiende jaar in den Delfschen schilder Antonie van Blokland eenen beteren leidsman, bij wien hij ongeveer een jaar vertoefde, waarna hij zich in 1566 naar Frankrijk begaf en eenigen tijd schilderde te Fontainebleau en te Parijs. Ter zake van de godsdienstberoeringen weder te Gouda teruggekeerd zijnde, vertrok hij in 1573 naar Engeland, zette zich te Londen neder, waar hij de eer genoot het portret van koningin Elisabeth te vervaardigen en veel werk vond. Hij verliet in 1581 dat rijk en vestigde zich met der woon te Amsterdam, waar hij stierf. De tijd van zijn overlijden is niet bekend; hij leefde nog in 1609. Zijne afbeelding ziet

het licht op verschillende wijzen, met een Latijnsch bijschrift van Lampsonius, waarvan de vertaling dus luidt:

Deze twee laatste regels zinspelen op de gewoonte van Ketel om zijne schuttersstukken, waarvan hij er vele vervaardigde, met door hem zelven vervaardigde versjes te beschrijven. Zonderling was het denkbeeld van Ketel, om, in plaats van met penseelen, met duim en vinger en ook met zijne teenen te schilderen, op welke vreemde manier hij verscheiden portretten vervaardigde, die sprekend van gelijkenis waren. Hij verwierf zich als kunstenaar, vooral door zijne portretten, grooten roem en stond zeer in achting bij prins Maurits. De op het paleis te Amsterdam berustende schutterstukken van Ketel zijn door J, van Dijk, in zijne Beschrijving van het stadhuis te Amsterdam, beschreven. Een zijner verdienstelijkste leerlingen was Wonter Crabeth.

Zie Walvis, Beschrijving van Gouda, D. I. bl. 333-334; de Groot, Vergelijk. der gemeeneb door Meerman vert. D. III. bl. 296, 297; Immerzeel, Lev. en Werk. der Kunstsch.; Kramm, Lev. en Werk. der Kunstsch.; Muller, Cat. van Portrett.