[Jacobus Heiblocq Bernardusz]
HEIBLOCQ Bernardusz. (Jacobus), een Amsterdammer van geboorte, bloeide in de tweede helft der 17de eeuw en was als Latijnsch en Hollandsch dichter onder zijne tijdgenooten en vrienden bekend.
Hij was bevriend met Rob. Keuchenius, Christenius, Henricus Bruno, Spranger, Guil. d'Amour, Joannes Fabricius, J.L. Blasius, wier lofverzen men vindt voor zijn:
Farrago Latino-Belgica of Mengelmoes van Latijnsche en Duitsche gedichten, gepast op allerhande gelegentheden en voorvallen, Amsterd. bij P. van den Berge, 1662. kl. 8o.
Hij was toen kandidaat in de godgeleerdheid en waarschijnlijk praeceptor aan de Latijnsche school. Omstreeks dat jaar 1685 was hij te Amsterdam rector van de nieuwe zijde der stad (in nova urbis parte). Toen verscheen zijn fraai portret in zwarte kunst door W. Vaillant.
Zie II. Verheyk, Orat. sec. de antiquit. schol. Amstelaed. publ., p. 50, 114; Hoeufft, Parn. Lat. Belg., Peerlkamp, de Poët. Lat. Neêrl., Witsen Geysbeek, Biogr. Crit. Anth. Woord. D. III. bl. 113.