Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Eerste stuk

[Jacob de Heusch of Heus]

HEUSCH of HEUS (Jacob de), landschapschilder, in 1657 te Utrecht geboren, oefende zich eerst onder zijn oom Willem de Heusch (die volgt) en vertrok vervolgens naar Italië, waar hij de kunst en natuur bestudeerde, en zijn stijl, inzonderheid zijne figuren, eenigermate naar die van Salvator Rosa wijzigde. Hij was een goed teekenaar, die door veel op de academie naar het leven te teekenen een vaste hand verkreeg. Na een geruimen tijd, zoo te Rome als te Venetië, de kunst beoefend te hebben, keerde hij, volgens den een naar Utrecht terug, waar hij den 9 Mei 1701 overleed, doch volgens den ander was Amsterdam de plaats waar hij zich

vestigde en overleed. Zijne kunst vindt men meestal in Italië. Waarschijnlijk is het landschap met laag geboomte, ruïnen en struikgewas op den middengrond en een herder, visscher en eenige geiten en schapen, op den catalogus der hertogelijke galerij te Saltzthalen voorkomende en aan P. Heusch toegeschreven, van zijn penseel.

Zie, behalve Hoogstraten, Houbraken, Kok, Immerzeel, Lev. en Werk. der Holl. en Vlaams. Kunsts., D. II. bl. 374; Kramm, Lev. en Werk. der Holl. en Vlaams. Kunsts., D. II. bl. 684.